Biały dzień

Dziś ważny dzień dla Pań w Japonii.
Nie pisałam z okazji Dnia Kobiet ani Walentynek więc napiszę przynajmniej o Białym dniu. :). W Azji wszystko jest poukładane - jednego dnia kobiety wręczają prezenty mężczyznom, miesiąc później mężczyźni odwdzięczają się kobietom. Nie ma kiczowatych serduszek. Jest prosto, po Japońsku. ;)

Biały Dzień (jap. ホワイトデー Howaito dē?, od ang. White Day) to święto japońskie przypadające 14 marca, czyli miesiąc po Walentynkach. W Japonii, kraju, w którym rola mężczyzn jest dominująca w Walentynki to kobiety dają prezenty mężczyznom, zwykle coś czekoladowego, zarówno tym, których rzeczywiście darzą uczuciami, jak i znane są tzw giri-choko - czekoladki z obowiązku, dawane na przykład wszystkimi kolegom z pracy, z treningu, z grupy studenckiej itp. Zaś w Biały Dzień mężczyźni mają okazję odwdzięczyć się, dając prezenty płci żeńskiej. Mężczyźni dają nie tylko czekoladki, ale także kwiaty, świeczki, pluszowe misie, biżuterię czy nawet ubrania, a wszystko koniecznie zapakowane do białej torby lub w biały papier.

fanmeblog.wordpress.com

Święto zostało ustanowione w Japonii w 1978 przez Ogólnokrajową Spółdzielnię Przemysłu Cukierniczego (jap. 全国飴菓子工業協同組合 Zenkoku Amegashi Kogyō Kyōdōkumiai, skr. 全飴協 – zenamekyō) jako „odpowiedź” na jednostronne obchody Walentynek, w których tylko kobiety wręczały upominki. Początkowo za najlepszy podarunek uważane były pianki, od których pochodzi pierwotna nazwa – Dzień Pianek (ang. Marshmallow Day), później zmieniono ją na bieżącą.

Biały Dzień jest obecnie obchodzony w Japonii, Korei Południowej i na Tajwanie. Święto to zaczyna również zdobywać dużą popularność w Hongkongu, gdzie wpływy japońskie są bardzo silne. Co  ciekawe w Korei Południowej obchodzone jest również święto dla singli. 14 kwietnia nazywane Czarnym Dniem. Według tradycji osoby bez pary spotykają się razem by spożyć kluski z sosem z czarnej fasoli wypić kieliszek soju i spędzić wspólnie czas dyskutując na różne tematy.

pdk.broken-sunshine.net

Mochi!

Straszna tutaj cisza się zrobiła. Nawet z okazji dnia kobiet niczego nie zdążyłam wyskrobać. Trudno ja teoretycznie nie obchodzę tego typu dni więc jestem usprawiedliwiona. ;) Za to jakiś czas temu zamówiłam sobie na Yatta.pl Mochi z zieloną herbatą i akurat przedwczoraj przyszła moja paczka.

Po otwarciu środek jest brązowawy.

 

Cóż przyznam, że wyczekiwałam tej paczki w końcu tyle się człowiek napatrzył na te pyszności w anime. ^~^ Po za tym lubię próbować nowości, niestety ta była dość rozczarowująca. Smakowały trochę jak żelki obtoczone w mące ziemniaczanej z okropnym nadzieniem. Ono było najgorsze. To na pewno nie był smak tsubu-an, aromatu herbaty tez nie było nawet śladu... Nie wiem jak to się ma do oryginału (bo te podobno je się na ciepło) ale w tym(szczególnie nadzieniu) strasznie czuć było chemie... Ech chciałabym kiedyś spróbować oryginału... W każdym razie pomyślałam sobie że pewnie nie każdy kojarzy te japońskie słodkości więc to dobry temat postu, który przerwie wreszcie to milczenie. ;)

Mochi to tradycyjne japońskie kluski/ciastka robione z klejącego ryżu, ale także z mochiko, czyli mąki ryżowej, podobne do dango, często nadziewane pastą ze słodkiej, czerwonej fasoli anko lub truskawek, obtoczone w czarnym sezamie goma, sojowym proszku kinako albo zabarwione na zielono poprzez dodatek sproszkowanych liści yomogi 

Przygotowuje się je podczas tradycyjnej ceremonii nazywanej mochitsuki kiedy ubijane jest w wielkim drewnianym lub kamiennym Moździerzu (usu) specjalnym drewnianym ubijakiem (kine), a następnie formowane w różne kształty, często – spłaszczonych kulek

Chociaż mochi spożywane są przez cały rok, kojarzą się one z celebrowaniem Nowego Roku (jap.Shogatsu san-ga-nichi), a właściwie żegnaniem starego. Przed nowym rokiem przygotowuje się kagai-mochi czyli podwójny placek ryżowy ozdobiony noworocznymi symbolami. Stanowi on jedną z świątecznych dekoracji a 11 stycznia jest on zjadany. Jest wtedy tak zeschnięty i twardy, że trzeba go rozbijać młotkiem. Tradycja zabrania go kroić, ponieważ jest to równo znaczne ze zniszczeniem swoich szans na szczęście. Placek spożywa się wraz z zupą, a ceremonia ta nazywa się kagami-biraki.

Zachęceni? Smak mochi może się wydawać specyficzny mimo to dla mnie jest ono całkiem niezłe. Jest to smak do którego kiedyś „warto wrócić”. Tylko porządnego nadzienia brakowało. Dlatego pomyślałam o upichceniu ich w domu. Choć tradycyjnie przygotowywane są z ciasta ryżowego wyrabianego w wielkich moździerzach, co w domowych warunkach byłoby raczej trudne... Trochę jednak poszperałam i znalazłam przepisy wykorzystujące dwie metody przygotowania.

1. Sposób przygotowania mochi z mąki ryżowej, przy wykorzystaniu mikrofalówki. 

 Przepis

2. Mniej gadżeciarski i wymagający sporo siły, sposób gotowania w wysokim garnku.

 Przepis

Pozdrawiam.